Bununla birlikte, polyurea sistemi, zorluklar çıkaran titiz uygulamaya dayanır. Alt tabakaya uygulama veya yapışma ile ilgili sorunlar sızıntıya neden olabilir. Son yirmi yılda, inşaat endüstrisi, entegre su yalıtım sistemleri ve daha gelişmiş polyurea malzemeleri dahil olmak üzere su yalıtım malzemelerinde teknolojik ilerlemeler kaydetmiştir .

İntegral sistemler, beton bir yapının matrisi içinde çalışır ve betonun kendisine su geçirmez bir kalite verir.

İki ana tür entegre su yalıtım sistemi vardır: hidrofilik ve hidrofobik sistemler. Hidrofilik bir sistem tipik olarak betondaki suyu çözünmez kristallerle değiştiren bir kristalizasyon teknolojisi kullanır.

Piyasada bulunan çeşitli markalar benzer özelliklere sahip olduğunu iddia eder, ancak hepsi çok çeşitli çimento hidrasyon yan ürünleri ile reaksiyona giremez ve bu nedenle dikkatli olunması gerekir. Hidrofobik sistemler, beton içindeki gözenekleri tıkamak için yağ asitleri kullanır ve su geçişini engeller.

Bu yeni malzemeler, PVC ve HDPE gibi eski yöntemlerde eksikliklerin üstesinden gelmeyi amaçlamaktadır. Genel olarak, su geçirmez membranlardaki yeni teknoloji, bir yapının dışında kesintisiz bir bariyer oluşturmak için son derece yapışkan olan polimer bazlı malzemelere dayanır.

Bir yapıyı su yalıtımı açısından farklı kategorilere ayırırsak, belki yapıyı şu şekilde sınıflandırabiliriz; Temellerin su yalıtımı, Bodrumların su yalıtımı, Banyo ve tuvaletlerin su yalıtımında, Terasların su yalıtımı

Yukarıda belirtilen alanların su yalıtımı, eski inşaat durumunda detaylı bir saha araştırması gerektirir ancak yeni inşaatlarda uygun metodoloji ve uygun malzemeler kullanılırsa yapı, kullanılan malzemelere bağlı olarak beş yıla kadar yirmi yıla kadar su geçirmez hale getirilebilir.

Bu yazımızda sadece temelleri ve bodrumları su geçirmez hale getirmek için kullanılan farklı teknikleri anlamaya çalışacağız, ancak ondan önce bir akış şeması yardımıyla yapının herhangi bir bölümünü su yalıtımında kullanılan yöntemlerin neler olduğunu anlamaya çalışacağız.